فرازهای فوق بشری از دعای عرفه امام حسین علیه السلام

 الهی تَردُدی فی الاثار یوجب بُعد المَزار فَاجمَعنی علیک بِخدمةٍ تُوصِلُنی الیک ، کیف یُستدل علیک بما هو فی وجوده مفتقرٌ الیک ، اَیَکون لغیرک من الظهور ما لیس لک حتی یکون هو المُظهر لک ، متی غِبتَ حتی تحتاج الی دلیلٍ یَدُل علیک و متی بَعُدتَ حتی تکون الاثار هی التی توصل الیک ، عَمیت عینٌ لا تراک علیها رقیباً...

 خداوندا تفکر من در آثار و نشانه های تو باعث شده من از زیارت خودت دور شوم ، پس کردار مرا با خودت بوسیله خدمتی که مرا به تو برساند جمع کن ، خداوندا چگونه برای اثبات وجود تو به نشانه ها و آیاتی متمسک شویم که آنها نیز خودشان به تو فقیرند ، آیا این آیات و نشانه ها برای شناساندن تو ظهوری دارند که خودت آن ظهور را نداری ، در چه زمانی غایب بوده ای که نیاز به دلیلی داشته باشی و در چه زمانی دور بوده ای که آثار و نشانه هایت ما را به تو برسانند ، پس کور باد چشمی که تو را دیده بان خود نداند .